Bastenaken (B) | Sint-Pieter

Het nieuwe orgel van Bastenaken vervangt een instrument van Loret uit het jaar 1867, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog geheel vernield werd. Professor Hubert Schoonbroodt, die als orgeldeskundige optrad, beschrijft dit orgel als volgt: "... het orgel van Bastenaken is klassiek Frans in zijn hoofdwerk en Positief, romantisch door zijn Zwelwerk in verbinding met de andere manualen en pedaalwerk, symfonisch in kleurenrijkdom en klankdynamiek... Het is tegelijkertijd klassiek en romantisch, maar niettemin niet 'neo-klassiek', ook al beschikt het over de drie manualen, die obligaat zijn voor deze stijl. Het instrument laat de vertolking van een breed spectrum orgelliteratuur toe ... Het is een eigentijds orgel, ontstaan vanuit een "postmoderne" ontvankelijkheid voor alle mogelijke esthetische initiatieven: het orgel ontkent noch de retrospectieve, noch de beproefde ambachtelijke traditie, maar actualiseert deze gegevenheden door nieuwe combinaties. Zo wordt een geheel nieuw en eigen gevoelvol universum geschapen, een complex, maar origineel kunstwerk, dat ten dienste staat van een eigentijdse muzikale beschouwing..."

 

Het meubelontwerp kwam vooral tot stand door overleg met het befaamde architectenbureau Charles Vandenhove uit Luik, maar een schets van de overleden Roger Bastin fungeerde als basismodel.